Το Celandine κατά των θηλωμάτων χρησιμοποιείται ενεργά στο σπίτι για την αφαίρεση των κονδυλωμάτων και των θηλωμάτων. Ο κύριος λόγος για την εμφάνιση τέτοιων σχηματισμών είναι η εξάπλωση του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV). Μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη τόσο καλοήθων όσο και κακοήθων όγκων του δέρματος, του στοματικού βλεννογόνου και των ουρογεννητικών οργάνων. Η λοίμωξη από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων αποτελεί ιδιαίτερο κίνδυνο για γυναίκες και άνδρες με κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων - κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων που μοιάζουν με ταξιανθίες λάχανου ή κηρήθρες.
Πριν αφαιρέσετε τα θηλώματα με φελαντίνη, πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Ο ειδικός θα καθορίσει τα στελέχη του HPV και τον βαθμό ογκογονικότητας των όγκων χρησιμοποιώντας διαθέσιμες μεθόδους εξέτασης, συμπεριλαμβανομένης της PCR. Σε αυτή τη βάση, επιλέγεται η φαρμακευτική θεραπεία. Ωστόσο, για λόγους ασφαλείας και για την εξάλειψη του κινδύνου μαγνήτισης ιστών, οι επαγγελματίες εξακολουθούν να συνιστούν την αφαίρεση όγκων που προκαλούνται από μόλυνση από ιό θηλώματος.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της χρήσης σελαντίνης για θηλώματα
Το φυτό ανήκει στην οικογένεια της παπαρούνας. Ο θάμνος έχει σκούρα πράσινα φύλλα και ανθίζει με κίτρινα άνθη. Το Celandine καρποφορεί αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της δραστήριας καλοκαιρινής περιόδου. Το φυτό είναι δηλητηριώδες και επομένως πρέπει να χρησιμοποιείται με εξαιρετική προσοχή και μόνο αφού συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
Χημική σύνθεση σελαντίνης
Η σύνθεση του celandine περιλαμβάνει τα ακόλουθα συστατικά:
- βιταμίνη Α;
- ασκορβικό οξύ;
- σαπωνίνες;
- αιθέρια έλαια?
- φυτοκτόνα;
- οργανικά οξέα;
- Αλκαλοειδή με τοξικές ιδιότητες.
Η μεγαλύτερη ανησυχία είναι η παρουσία της χελιδονίνης και των παραγώγων της στη σύνθεση της σελαντίνης. Αυτό το αλκαλοειδές μπορεί να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις και παράλυση όταν καταναλώνεται σε υψηλές δόσεις. Η περισσότερη χελιδονίνη βρίσκεται στο στέλεχος του φυτού. Σε μικρές δόσεις, το αλκαλοειδές έχει αναισθητικό αποτέλεσμα.
Βασικές ιδιότητες της σελαντίνης
Η τοπική χρήση σελαντίνης έχει πολύπλοκο αποτέλεσμα:
- εξαλείφει τα σημάδια της φλεγμονώδους διαδικασίας.
- ανακουφίζει από τον πόνο στην περιοχή των θηλωμάτων και των κονδυλωμάτων.
- προάγει την επούλωση των ιστών.
- καταστρέφει ιούς και μύκητες.
- καταστρέφει τον ιστό των καλοήθων νεοπλασμάτων.
Οι άνθρωποι αποκαλούν το celandine warthog επειδή αφαιρεί κονδυλώματα και θηλώματα. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείτε το φυτό σωστά - να αντιμετωπίζετε μόνο νέες αναπτύξεις με αυτό και μην αγγίζετε τους υγιείς περιβάλλοντες ιστούς.
Σπουδαίος! Παρά την ευρεία χρήση του, το celandine μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θηλώματα μόνο εάν δεν υπάρχει κίνδυνος να γίνουν κακοήθεις οι όγκοι. Η καλοήθεια των θηλωματικών αναπτύξεων μπορεί να επιβεβαιωθεί με εργαστηριακή διάγνωση και τυποποίηση του ιού.
Οι κριτικές για το celandine για τα θηλώματα είναι διαφορετικές, συμπεριλαμβανομένων αρνητικών. Για να επιτύχετε το αναμενόμενο αποτέλεσμα, πρέπει να χρησιμοποιήσετε το φυτό κατά την περίοδο της ανθοφορίας. Αυτό συμβαίνει στα τέλη της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού. Τα φάρμακα για τα θηλώματα σήμερα έχουν χαμηλές συγκεντρώσεις. Αυτό καθιστά πιο δύσκολη την πλήρη αφαίρεση των όγκων, αλλά αποτρέπει τον κίνδυνο εγκαυμάτων και άλλων επιβλαβών συνεπειών.
Πώς να χρησιμοποιήσετε το celandine για τα θηλώματα;
Για θηλωματώδεις αναπτύξεις, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έτοιμα σκευάσματα και χυμούς φυτών. Αξίζει να επιλέξετε μια κατάλληλη μέθοδο θεραπείας μετά από προηγούμενη συνεννόηση με έναν ειδικό.
Εφαρμογή χυμού σελαντίνης
Τις περισσότερες φορές, ο φρεσκοστυμμένος χυμός σελαντίνης, που λαμβάνεται από ένα ανθοφόρο φυτό, χρησιμοποιείται για θηλώματα. Είναι απαραίτητο να αποκόψετε το στέλεχος και να επεξεργαστείτε τις νέες αναπτύξεις με την προκύπτουσα κοπή. Το μεγαλύτερο μέρος του χυμού βρίσκεται στην περιοχή της ρίζας.
Συνιστάται η θεραπεία των θηλωματικών δερματικών αναπτύξεων με χυμό φελαντίνης 2-4 φορές την ημέρα. Η διάρκεια μιας τέτοιας θεραπείας συνήθως δεν είναι μεγαλύτερη από ένα μήνα. Τα θηλώματα σταδιακά γίνονται μαύρα, γεγονός που υποδηλώνει επιτυχή καταστροφή. Κάτω από τις κρούστες σχηματίζεται υγιές δέρμα που πέφτουν από μόνες τους. Για κάποιο χρονικό διάστημα θα διαφέρει σε απόχρωση από τα διπλανά υφάσματα.
Εάν ο φρέσκος χυμός σελαντίνης φαίνεται πολύ συμπυκνωμένος, μπορεί να αραιωθεί με γλυκερίνη σε αναλογία 1:1. Αυτό το φάρμακο έχει πιο ήπιο αποτέλεσμα και αποτρέπει την εμφάνιση φλεγμονώδους αντίδρασης. Η σύσταση ενός μείγματος γλυκερίνης και χυμού σελαντίνης μοιάζει με ημι-υγρή κρέμα. Μπορεί να διατηρηθεί στο ψυγείο και να χρησιμοποιηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μπορείτε επίσης να προσθέσετε οινόπνευμα ή βότκα στον χυμό σελαντίνων. Για 50 ml αλκοόλ χρειάζεστε 100 ml φυτικού χυμού. Το αλκοόλ παρατείνει τη διάρκεια ζωής των οικιακών θεραπειών για τα θηλώματα και έχει μέτρια επίδραση ξήρανσης στον ιστό του νεοπλάσματος. Τα διαλύματα αλκοόλης απολυμαίνουν επίσης καλά το δέρμα, αποτρέποντας την ανάπτυξη δευτερογενούς μόλυνσης.
Σπουδαίος! Εάν υπάρχουν πολλά θηλώματα και κονδυλώματα στο σώμα, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν περισσότεροι από 5-6 όγκοι ταυτόχρονα.
Πριν χρησιμοποιήσετε το celandine για πρώτη φορά, συνιστάται να πραγματοποιήσετε ένα τεστ ευαισθησίας. Για να το κάνετε αυτό, εφαρμόστε μια μικρή ποσότητα του προϊόντος στο εσωτερικό του καρπού και αφήστε το να δράσει για 15 λεπτά. Εάν στο τέλος αυτής της περιόδου δεν υπάρχουν ενδείξεις αλλεργικής αντίδρασης στο δέρμα, μπορείτε να αφαιρέσετε θηλωματώδεις σχηματισμούς με φελαντίνη.
Φαρμακευτικά σκευάσματα κατά των θηλωμάτων
Σήμερα στο φαρμακείο μπορείτε να αγοράσετε έτοιμα προϊόντα με χυμό σελαντίνης, αλκάλια και οξέα για την αφαίρεση των θηλωμάτων στο σπίτι. Βοηθούν στην αφαίρεση καλοήθων όγκων χωρίς χειρουργική επέμβαση. Οι κριτικές των γιατρών σχετικά με τα φάρμακα για τα θηλώματα είναι μικτές. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ειδικοί συνιστούν να μην πειραματίζονται με τοπικά φάρμακα για τη μείωση των θηλωμάτων, ειδικά εάν οι όγκοι βρίσκονται στο πρόσωπο και σε ανοιχτές περιοχές του σώματος.
Μια ολοκληρωμένη θεραπευτική προσέγγιση
Συνιστώνται τοπικές θεραπείες που βασίζονται σε φελαντίνη και αλκάλια για την αφαίρεση κονδυλωμάτων και θηλωμάτων σε συνδυασμό με αντιική θεραπεία. Μόνο σε αυτή την περίπτωση μπορεί να επιτευχθεί η διάρκεια της ύφεσης.
Τα αντιιικά φάρμακα δεν μπορούν να καταστρέψουν εντελώς τον HPV, αλλά εμποδίζουν τον περαιτέρω πολλαπλασιασμό του παθογόνου και το σχηματισμό νέων όγκων. Τα φάρμακα για τη θεραπεία της λοίμωξης από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων θα πρέπει να επιλέγονται από τον θεράποντα ιατρό. Ειδικά ενεργά συστατικά καταστέλλουν τον πολλαπλασιασμό του HPV και αποτρέπουν την επανεμφάνιση της νόσου.
Με μεγάλο αριθμό θηλωμάτων, η χρήση τοπικών παρασκευασμάτων με επιθετική σύνθεση με τη μορφή αλκαλίων και χυμού σελαντίνης μπορεί να είναι επικίνδυνη για την υγεία. Η ενεργός πορεία της μόλυνσης με τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων αποτελεί ένδειξη για τη χρήση χειρουργικών μεθόδων θεραπείας:
- κρυοκαταστροφή;
- ηλεκτροπηξία;
- πήξη λέιζερ?
- αφαίρεση θηλωμάτων με ραδιοκύματα.
- χειρουργική αφαίρεση θηλωμάτων με νυστέρι.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι δυνατή η αφαίρεση καλοήθων θηλωμάτων χρησιμοποιώντας ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους θεραπείας. Η κλασική χειρουργική χρησιμοποιείται μόνο για μεγάλους όγκους και αυξημένο ογκογόνο κίνδυνο.
Η φωτοπηξία με λέιζερ, η κρυοκαταστροφή και άλλες ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές δεν αφήνουν ίχνη στο δέρμα και ενέχουν χαμηλό κίνδυνο υποτροπής της λοίμωξης από τον ιό των θηλωμάτων. Μετά την επέμβαση, η οποία γίνεται με τοπική αναισθησία και σε εξωτερικό ιατρείο, σχηματίζεται στο δέρμα μια σκούρα ψώρα, η οποία πέφτει μόνη της μέσα σε λίγες εβδομάδες. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αποκατάστασης, ο ιστός δεν πρέπει να τραυματιστεί ή να εκτεθεί σε υπερβολική ηλιακή ακτινοβολία.
Για την αφαίρεση των θηλωμάτων, χρησιμοποιούνται συχνότερα δύο μέθοδοι: η πήξη με λέιζερ και η κρυοκαταστροφή. Εάν τα νεοπλάσματα είναι μικρά και δεν υπάρχει κίνδυνος κακοήθους νόσου που θα απαιτούσε πρόσθετη διάγνωση του αφαιρεθέντος ιστού, οι ελάχιστα επεμβατικές επεμβάσεις είναι οι πλέον κατάλληλες για την αποτελεσματική καταπολέμηση των θηλωμάτων και των κονδυλωμάτων.
Πρόληψη των θηλωμάτων
Συνιστάται για την πρόληψη της εμφάνισης θηλωμάτων στην παιδική ηλικία και για την προστασία του δέρματος και των βλεννογόνων του παιδιού από τυχαία βλάβη και τραυματισμό. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στο εκπαιδευτικό έργο. Δεδομένου ότι τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων και τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, είναι απαραίτητο να αποφευχθεί η τυχαία επαφή. Εάν εμφανιστούν σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις, η θεραπεία ξεκινά αμέσως, καθώς οι ουρογεννητικές παθήσεις αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο βλάβης της βλεννογόνου μεμβράνης, μειώνουν την τοπική ανοσία και δημιουργούν συνθήκες που ευνοούν την ενεργοποίηση του ιού των θηλωμάτων.
Οι υποτροπές του HPV εμφανίζονται κυρίως σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Η μείωση της φυσικής άμυνας του οργανισμού είναι ο κύριος προδιαθεσικός παράγοντας για την ανάπτυξη μόλυνσης από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων. Η ισχυρή ανοσία αποτρέπει τον ενεργό πολλαπλασιασμό του HPV και την πρόκληση υπερπλασίας των ιστών. Για να αυξήσετε την άμυνα του οργανισμού έναντι των ιών και των επιπτώσεων δυσμενών εξωτερικών και εσωτερικών παραγόντων, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τόσο έτοιμα ανοσοδιεγερτικά φάρμακα όσο και φυσικές μεθόδους, συμπεριλαμβανομένης της σκλήρυνσης του νερού. Μια παραθαλάσσια παραμονή στο θέρετρο έχει θετική επίδραση στην τοπική ανοσία και στη γενική κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος. Μια μέτρια ποσότητα υπεριώδους ακτινοβολίας βοηθά στη βελτίωση της ανοσίας και της γενικής ευεξίας.